ساحل خزر حال خوبی ندارد/ ردپای زباله ای در سواحل مازندران

  به گزارش حرف شمال ، حال ساحل خزر سالهاست که خوب نیست. مردم به ساحل می‌آیند و می‌روند و آنچه بر جای می‌ماند زباله است و آلودگی.
قریب به یکسال از آخرین باری که به ساحل محمودآباد رفته بودیم می‌گذرد. ساحلی که  سایت زباله آن بیش از چهار دهه، مقصد زباله مردم و مسافران این شهرستان شده است.
 
معضل زباله در استان مازندران ریشه دیرینه دارد که در کنار سرگردانی چگونگی برخورد با آن، این بازمانده زندگی انسانی محیط زیست مازندران را به سمت فاجعه کشانده است. بخصوص در شهر‌های ساحلی مانند محموآباد که به علت جلگه‌ای بودن آن، محلی برای دفن زباله موجود نیست.
راهی محموآباد شدیم تا نتیجه قول‌ها و وعده وعید‌های پارسال مسئولان را از نزدیک ببینیم. پیشروی زباله در سواحل مازندران به طوری است که اکنون زباله‌ها از آخرین سنگر‌ها نیز عبور کرده و مستقیم در کنار ساحل زیبای خزر اسکان یافته اند. به ساحل که می‌رسم شروع به شمارش قدم هایم می‌کنم، از دریا تا محل دپوی زباله که بدقواره‌ترین کوه ممکن را در ساحل شکل داده فقط ۲۰ قدم فاصله است.
صیقل وازی شهردار محموآباد می‌گوید: در چند ماه گذشته دو سوم زباله‌های این ساحل منتقل شده و باقی آن هم به زودی جمع آوری و به خارج استان برده می‌شود و البته دیگر قرار نیست اینجا زباله‌ای تخلیه شود، اما دقایقی از حضور ما به همراه فرماندار در ساحل نگذشته بود که کامیون حمل زباله آمد.
شریعت فرماندار محموآباد پس از جلوگیری از تخلیه زباله در ساحل می‌گوید: به شهردار گفته ام اینجا دیگر زباله‌ای تخلیه نشود و زباله‌های باقی مانده از گذشته نیز تا یک ماه دیگر کاملا تخلیه شده و این مکان به پارک ساحلی تبدیل می‌شود.
او با شاره به اینکه مشکل زباله سالهاست گریبان گیر مازندران و استان‌های شمالی است،گفت: با توجه به گردشگر پذیر بودن شهر‌های ساحلی، در پیک حضور مسافران ما حداقل ۲ تا ۳ برابر زباله جمع می‌کنیم. مگر ظرفیت شهرستان و استان از لحاظ منابع چقدر است که ما بتوانیم تمام این زباله‌ها را جمع کنیم.
گرچه دولت سالهاست تمام توانش را گذاشته تا با ساخت چند کارخانه بلای این طلای کثیف را از سر شمال سرسبز باز کند، اما بعد از گذشت ۵ سال هنوز کارخانه‌ای شروع به فعالیت نکرده است.
محمدی تاکامی رییس سازمان پسماند مازندران می‌گوید: ۲ طرح در راستای مدیریت پسماند مازندران به زودی افتتاح می‌شود که یکی از آن‌ها کارخانه زباله سوز نوشهر با ظرفیت سوزاندن ۲۰۰ تن زباله در روز و تبدیل آن به برق است و دیگری کارخانه کمپوست تنکابن است که آن هم روزانه ۲۵۰ تن زباله را تبدیل به کود می‌کند.
حال با افتتاح این دو کارخانه ۴۵۰ تن از سه هزار تن زباله استان تعیین تکلیف می‌شوند می‌ماند ۲۵۰۰ تن زباله دیگر که روزانه سهم جنگل و ساحل و دشت می‌شود.
اما کوه زباله‌ها را می‌شود جابه جا کرد، ولی نه با سوپرمن‌های خیالی بلکه با آدم‌های حقیقی مثل آقای آهنگر که زباله‌های یک روستا را به فرصت تبدیل کرده است.
به روستای دارابکلای ساری که می‌رسیم ماشین حمل زباله در حال جمع آوری زباله‌های خشک از درب خانه اهالی است.
یکی از اهالی می‌گوید: در گذشته زباله‌تر و خشک را با هم در یک نایلون می‌ریختیم، اما حالا زباله های‌تر و خشک را در ظرف‌های جدا ریخته و تحویل ماشین‌های حمل زباله می‌دهیم.
آقای آهنگر که مجری این طرح است می‌گوید: زباله های‌تر را روزانه از مردم تحویل گرفته و زباله‌های خشک را هفته‌ای یکبار از آن‌ها خریداری می‌کنیم.
تکلیف زباله‌های خشک معلوم است، بازیافت و ورود مجدد به چرخه تولید، اما برای دیدن سرنوشت زباله های‌تر به محل دپوی زباله روستا می‌رویم. نه خبری از بوی مشمئزکننده است نه شیرابه ها، زباله‌ها زیر کاه‌های برنج تبدیل به کود می‌شوند.
شرکت آقای آهنگر یکی از چند شرکت دانش بنیان فعال در مدیریت پسماند است. البته شرکتی که بدون تشکیلات عریض و طویل و بی بودجه و اعتبار میلیاردی اداره می‌شود.
حسین زادگان استاندار مازندران می‌گوید: برای مدیریت زباله‌های استان سازمان پسماند را تشکیل دادیم و اگر بتوانیم اعتباری را هم دریافت کنیم به این تشکل‌ها و گروه‌های مردم نهاد نیز کمک خواهیم کرد و از طرح‌های آن‌ها حمایت می‌کنیم.
شاید همه دارند زورشان را می‌زنند تا این وصله ناجور نشسته بر ساحل دریا را جمع کنند و شاید ماهم باید با زمین کمی مهربانتر باشیم./باشگاه خبرنگاران جوان مازندران