کرونا محصول خودکامگی انسانها در یورش به طبیعت/ به کجا چنین شتابان ای انسان!

حرف شمال_ *مژگان میردار/ کرونا شاید یک پدیده نوظهور در برهم زدن نظم سطحی دنیا بشمار برود اما این ویروس زاییده سالها تفکرات منفی در حوزه بهداشت محیط و زیستگاه جهان بشمار می رود.

شاید بتوان با نگاه سطحی به جنبه های منفی کرونا رسید اما کرونا توانست آغازگر و مبدل اهمیت و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی شود؛دقت بیشتر در رفتارهای روزمره و پیرامونی مان و از سویی خودقرنطینه گی فرصت بیشتری فراهم آورد تا بتوان به خویش,خانواده, جامعه و سرزمین و در نهایت به دنیا با آگاهی بخشی مضاعف تری نگریست.

این شاید طنز دردناکی باشد که زمین ،آسمان، حیوانات از تعرض های انسانها در امان اند .

در این روزهای تلخ که عزیزانمان را از دست دادیم ،فشار زیادی بر کادر پزشکی و درمان و نیروهای امدادگر هست ،اما قطعا اگر با همین سرعتی که در آلودگی زمین و هوا ،استفاده بیش از حد از منابع این تنها کره قابل سکونت یعنی زمین پیش برویم و یا این رفتارمان مستمر بود؛ شاید امروز بجای چندین هزار نفر در دنیا به مرگ میلیاردها انسان نظاره گر بودیم.

شاید به جرات بتوان گفت این روزهای سخت حاصل رنج و آلام و دردهایی است که با خودخواهی و بی توجهی به جانوران و گیاهان و موجودات زنده دیگر روا داشتیم .

هر چه را دیدیم خوردیم و هر جا که مانع رسیدن به اهداف طمعکارانه و بی نهایت مان بود را تخریب کردیم .

بنابراین باید در روزهای تنهایی و قرنطینه خیلی خوب فکر کنیم . کتاب بخوانیم ،تحقیق کنیم دانش مان را بالا ببریم که بعد از کرونا چه باید کرد .

در رفتارمان نسبت به سایر موجودات زنده و محیط زندگیمان و حتی سایر انسانهای مهربان تجدیدنظر کنیم.

انسانهای مهربان شامل همه مردمی هستند که این روزها به هر طریقی به بیماران کمک می کنند؛

و در نهایت فرصت درستر برای اصلاح همه سیاست های بیهوده و نافرجامی باید باشد که دهه هاست در قلمرو سیاستمداران معامله و معادله سازی می شود.

جهان امروز ما بعد از کرونا نیازمند اصلاحات ساختاری فراوان در معادلات جهانی خود دارد و دغدغه محیط زیست و بهداشت محیط و زیستن همه انسانها با وجود مدیران و انسانهایی تامین می شود که تنها به آبادانی تفکر کنند و از رفتارهای افراطی و زیاده خواهی و منافع طلبی خود از منابع زمین دست بکشند.

بگذاریم جهانی پاک تر بعد از کرونا را بسازیم.