دل ناآرام «دکتر آرام» در بهزيستي مازندران/ ۵تغییر اساسی در کمتر از یکماه

سونامی تغییرات در بهزیستی مازندران با برکناری "سیدحمیدرضا علوی"؛معاون مالی و پشتیبانی این اداره کل آغاز شد تا آخرین مدیر باقی مانده از دولت قبل نیز از بدنه تصمیم سازی در بهزیستی استان خارج شود.

به گزارش حرف شمال بنقل از عبارت، محافظه کاری و ترس از فشار نمایندگان از جمله اصلی ترین دستمایه های انتقادات به مدیران ارشد استان در دولت تدبیر و امید است. منتقدان دولت در مازندران معتقدند که آنها از کلمه «اعتدال» سوء استفاده کرده و آن را به نوعی ترجمان می کنند که گویا اعتدال یعنی نظر همه درست، جز نظر خود دولت.

 

 

مدیرانی که با کوچکترین فشارها کسانی را بر مسند گمارده اند که به شکلی واضح با گفتمان دولت قبل همراه هستند و عزل و نصب هایشان استان را بدل به شرکتی سهامی کرده است تا محلی برای تجلی گفتمان تدبیر و امید!

در این وانفسای تسلیم های سریالی سیاسی ، رفتار مدیری همچون دکتر سید سعید آرام؛ مدیرکل بهزیستی مازندران الگوی مدیریتی مدبرانه و اعتدالی است. او صلاح را نه مبتنی نظر دیگران که مبتنی وعده های دولت به مردم می داند و عملکردش، مخصوصا در عزل و نصب ها نشان داده است که هرگز تسلیم فشارهای خارجی نمی شود و البته دست به رفتار انتحاری نیز نمی زند.

 

 

 آرام نخستین مدیری در این دولت بود که در برابر فشار ها در بابل برای عدم تغییر مدیریت مرکز خیریه نگهداری معلولین ذهنی نوشیروانی ایستاد و اعلام کرد که گروه قبلی به دلایلی کاملا منطقی باید کنار بروند و اگر قرار باشد امروز به مصلحت اندیشی بگذرد، نه تنها دولت موفق نخواهد بود بلکه اعتماد جامعه هدف نیز از بین خواهد رفت.

در هفته های اخیر نیز «آرام» دست به تغییراتی جدی در بدنه بهزیستی استان زد. سونامی تغییرات در بهزیستی مازندران با برکناری "سیدحمیدرضا علوی"؛معاون مالی و پشتیبانی این اداره کل را آغاز شد تا آخرین مدیر باقی مانده از دولت قبل نیز از بدنه تصمیم سازی در بهزیستی استان خارج شود.

مدیرکل بهزستی استان بلافاصله در حکمی «مصطفی رجبی » را به عنوان جانشین «علوی» منصوب کرد.

 

 

این تغییرات تنها به ساختمان لابیرنتی و آجری بهزیستی در خیابان شهبند ساری محدود نشد و بلافاصله با تغییراتی سریالی از غرب تا شرق استان ادامه یافت.

آرام ابتدا برخلاف اصرارها و فشارهای فراوان از نوشهر، علاالدینی معاون مشارکت های مردمی اش را به کلاردشت فرستاد تا "شیر افکن"؛ رئیس وفت این اداره را برکنار کرده  و "نجمه خداداد" را  به جای وی منصوب کند.

دو هفته بعد نوبت به بهشهر رسید و اینبار با حضور "قلندری" معاونت امور توانبخشی بهزیستی مازندران «محمد باباجانی» جانشین«مصطفی رجبی» شد.

سه روز بعد نوبت به بابل و بابلسر رسید و آرام ، طی احکام جداگانه ای «جعفر عمرانی» را به ریاست اداره بهزیستی شهرستان بابل  و «محمد اکبری زعفرانی» را به سرپرستی اداره بهزیستی شهرستان بابلسر  منصوب کرد،تا در کمتر از یکماه 5 تغییر اساسی را در بهزیستی استان انجام داده و خود را به عنوان رکورددار تغییرات در سال 95 معرفی کند.

 

 

 

تغییراتی که بجز جابجایی در بهشهر در همه موارد دیگر مورد مخالفت جدی و فشار نمایندگان شهرستان های مذکور قرار گرفت، اما مدیرکل بهزیستی استان تسلیم این فشارها نشد تا همان روحیه جنگنده‌گی و عقلانیت "حسن روحانی" در زمان مبارزات انتخاباتی را تداعی کند.

این پافشاری بر تصمیم به معنای لجبازی با نمایندگان یا افراد صاحب نظر نیست، بلکه حاصل جمع بندی این مدیر ارشد استانی بعد از اخذ نظرات مختلف و تطابق آن با شعارها و گفتمان دولت است.

"آرام" تنها مدیری در استان است که حتی یکبار بعد از انتصابش از بی پولی سخن نگفته و توانسته علی رغم ایستاده گی بر نظراتش با کمترین حاشیه و بیشترین میزان رضایتمندی مجموعه تحت نظرش را مدیریت کند و شیوه وی می تواند الگویی بومی برای دیگر مدیران استانی دولت تدبیر و امید باشد.

 

 الگویی که بعید است بتواند تفکر محافظه کارانه قالب مدیران استان را تغییر دهد، اما در عوض یادگاری از او در تاریخ مازندران به جای خواهد گذاشت که همواره از آن به نیکی یاد خواهد شد. اینگونه رفتارها که نه در دام لجبازی می افتد و نه گرفتار محافظه کاری می شود، ترجمان همان الگوی اعتدال «حسن روحانی» است که خودش بعد از انتخاب بارها از آن عدول کرد، اما می توان مدیرانی را در بدنه دولتش یافت که موفق شدند با کمترین درصد خطا آن شعارها را اجرایی کنند.