غیبت دو نماینده مازندرانی به سود سمنان تمام شد / آن دو نماینده که بودند؟

حرف شمال: نشست خبری مشترک شالویی مدیرکل ارشاد مازندران با علی اسماعیلی رئیس مجمع نمایندگان استان با استقبال خبرنگاران مرکز استان مواجه شد. البته این نشست که در سالن اجتماعات اداره کل ارشاد مازندران برگزار شد، یک مهمان ناخوانده هم داشت و آن کسی جز علی ادیانی نماینده مردم قائمشهر نبود.

محمود شالویی که گویا امروز قدری کم حوصله بود به عنوان میزبان این نشست تنها به عرض خوش آمدی کوتاه اکتفا کرد و پس از آن سالن جلسه را تا دقایق پایانی آن ترک کرد و جلسه پرسش و پاسخ با حضور دو نماینده مردم «نور و محمودآباد» و «قائمشهر، سوادکوه سیمرغ و جویبار» برگزار شد و سر از موضوعاتی مربوط به مجلس و نمایندگان در آورد.

با توجه به اهمیت موضوعِ طرح انتقال آب خزر که اینروزها بحث نخست مردم استان های شمالی کشور (مازندران، گیلان، گلستان، سمنان و ...) است، نخستین پرسش اصحاب رسانه نیز پیرامون این موضوع بود که نظر این دو نماینده را به اختصار می آوریم:

دو نماینده مازندران غایب بودند

اسماعیلی رئیس مجمع نمایندگان مازندران:

«زمزمه طرح انتقال آب خزر به سمنان از سال های قبل مطرح بود، این­ طرح در بودجه سال 98 پنج بار مطرح شد و در 5 جای آن آمده است. نمایندگان شمالی هم با اتحاد لازم و دلایل کافی، مخالف آن بودند و اقدامات لازم را در داخل و بیرون مجلس انجام دادند. در بیرون مجلس، جلسات مختلفی با انجمن های محیط زیست برگزار شد. حتی یکبار آن ها را به مجلس دعوت کردیم تا نظرات کارشناسی خود را ارائه دهند. همه نگران این انتقال بودند. اما در عین حال چند دلیل برای امکان ناپذیربودن اجرای این طرح ارائه کردند. از طرفی بسیاری از نمایندگان (دوسوم نمایندگان) و صاحبنظران وزارتخانه، کلا با طرح انتقال آب بین منطقه ای از هر نقطه ای از کشور به نقطه ای دیگر مخالف بودند.

در درون مجلس هم از  2 طریق می شد این طرح را حذف کرد که یکی از آن ها در کمیسیون تلفیق بودجه سال 98 بود، در کمیسیون پیشنهادات و طرح های لازم ارائه شد اما از آنجا که از 4 نماینده مازندرانی عضو کمیسیون تلفیق 2 نماینده غایب بودند، ما با دو رای کمتر نتیجه را به سمنان واگذار کردیم.

آنچه مشخص است مضرات اجرای این طرح است که مشکلات زیست محیطی فراوانی ایجاد می کند.­ دریای خزر بسته است ، با دریا یا اقیانوسی ارتباطی ندارد و در حال عقب نشینی است. استان های شمالی نیز رو به خشکسالی اند و آب های این استان ها در حال کم شدن! انتقال آب خزر به سمنان، کاری سخت و هزینه بردار است. به جای آن می توانستند در درون سمنان آب های این استان را بهتر مدیریت کنند. هزینه این پروژه طبق برآورد سال 94 حدود 10 هزار میلیارد تومان برآورد شده که با چنین وضعیتی دولت ها قادر به انجام چنین طرحی نمی باشند».

با دو رای کمتر نتیجه را به سمنان واگذار کردیم

علی ادیانی سخنگوی کمیسیون انرژی:

«نقل و قول هایی موثق در این باره است که طرح انتقال آب خزر از قبل انقلاب مطرح بوده و کارهایی نیز انجام شده بود. اما این طرح پس از انقلاب در دولت هاشمی رفسنجانی و همراه با نهضت سدسازی ها استارت خورد و با ریاست سلسله سمنانیان بر کشور (احمدی نژاد و روحانی) جدی شد. در دولت احمدی نژاد و در زمان استانداری آقای طاهایی حتی بخشی از تجهیزات انتقال را در مازندران مستقر کردند. ما در مجلس هشتم که بنده رئیس مجمع نمایندگان شمال کشور با 32 نماینده بودم در نهایت مانع از اقدامات آن ها شدیم و با اتمام دولت احمدی نژاد این طرح نیز به حاشیه رانده شد.

روحانی در دولت اول خود، حرکاتی انجام داد، اما چندان جدی نبود تا اینکه در دولت دوم در سفر به استان خود در دامغان رسما اعلام کرد که اجرای این طرح برای دولت جدی است. نکته عجیب این است رسانه ها و افکار عمومی، دولت را که مسبب و مجری این طرح است رها می کنند، اما مجلس را که بازدارنده است، مقصر می دانند و شلاق می زنند.

ما به صرف شمالی بودن مخالف این طرح نیستیم، قبول داریم که کشور ما خشک و تشنه است و مردم به آب نیاز دارند. پشت مخالفت ما منطق است نه منطقه. مشکل اینجاست که برخی این طرح را جهت تامین آب شرب مردم سمنان عنوان می کنند، در حالیکه چنین نیست. قرار است این انتقال، طبق نامه رسمی وزارت نیرو، آب بخش صنعت سمنان را پوشش دهد. پرسش ما این است وقتی آب کافی در سمنان وجود نداشت برای چه صنعت کشور را  بر اساس رانت و لابی به این استان سوق دادند و فعال کردند. خبرهای موثق داریم که آب شرب سمنان، نیاز سه برابر جمعیت فعلی را هم پاسخگوست.

در بودجه سال 98 دولت در 5 ردیف موضوع انتقال آب خزر را مطرح کرد. همانطور که آقای اسماعیلی اشاره کرد در کمیسیون تلفیق، پیشنهادات و طرح های لازم ارائه شد از 5 نماینده شمالی عضو کمیسیون تلفیق، (4 مازندرانی و یک گلستانی) دو نماینده مازندرانی غایب بودند. در نتیجه ما دو رای کم آوردیم و ردیف آن در جدول حذف نشد و باقی ماند. هنوز هم اتفاقی نیفتاده است، نه محیط زیست مجوز آن را صادر کرد نه نهادهای مربوطه دیگر. به نظر من این پروژه به نظر فنی و تخصصی قابلیت اجرایی ندارد».

 آن دو نماینده که بودند و دلیل غیبت شان چه بود؟

آنچه در اظهارات این دو نماینده مشترک بود غیبت دو نماینده مازندران در کمیسیون تلفیق جهت خارج کردن ردیف این طرح بود. اگرچه این دو نماینده علیرغم اصرار خبرنگاران نامی از این دو نماینده نبردند و تاکید داشتند پرداختن به این موضوع دردی را دوا نمی کند و خبرنگاران از ورود به آن بپرهیزند، اما به جهت اهمیت آن برای افکار عمومی که انتظار دارند نمایندگانشان در مجلس در بزنگاه های مهم به نفع مردم حضور داشته باشند به این مهم و چرایی غیبت آن ها می پردازیم. ما نیز نامی از آن ها نمی آوریم اما امیدواریم به افکار عمومی پاسخگو باشند یا دلایلی متقن برای غیبت خود ذکر کنند.

نکته روشن اینجاست که از 4 نماینده مازندران عضو کمیسیون تلفیق بودجه 98 (یوسفیان ملا، یوسف نژاد، احمدی لاشکی و ادیانی راد) دو نماینده غایب بودند و غیبت آن ها موجب شد ردیف انتقال آب خزر به سمنان مصوب شود. اگرچه ممکن است به دلایل مختلف این طرح هیچگاه قابلیت اجرایی نداشته باشد یا با تغییر مجلس و دولت به حاشیه رانده شود اما نکته حائز اهمیت برای افکار عمومی و رسانه ها، جدیت و حضور به موقع نمایندگان در مقاطع حساس و طرح های مختلف است. به راستی چه موضوعی با اهمیت تر از طرح انتقال آب خزر بوده که آن دو نماینده، ترجیح دادند یا مجبور شدند در جلسه حضور نداشته باشند؟/ مازند مجلس؛مجید ساجدی فر