در یکسال باقی مانده از این دولت نیز اگر روند فعلی ادامه پیدا کند به مرور زمان شانس دولت روحانی برای رای آوری در مازندران، کم و کمتر خواهد شد و در نهایت به جایی خواهد رسید که ناامیدی جایگزین امیدواری شود.

به گزارش حرف شمال و بنقل از سايت عبارت، بعد از کناره گیری «علی بابایی کارنامی» از مدیرکلی کار، تعاون و رفاه اجتماعی مازندران برای حضور در انتخابات مجلس دهم و جایگزینی «کامران اصغری» از کارمندان باسابقه این اداره کل انتظار می رفت نسخه و تعریف احمدی نژادی اداره کل کار استان تغییر کند و شاهد طرح ها و ایده هایی نو در قالب تفکری تازه زیر لوای گفتمان تدبیروامید در استان باشیم.

 

 

اما با نهایت تاسف و نگرانی باید گفت که «کامران اصغری» نیز نتوانست هیچ یکی از توقعات را برآورده کند و برخلاف «بابایی» که حداقل مدیری رسانه ای و چهره ای خوش سخن بود، اصغری از این دو صفت نیز کمتر بهره ای دارد و دوران ریاست وی را باید یکی از بدترین دوره ها برای رفاه اجتماعی مردم مازندران دانست.

ادامه بلاتکلیفی فارغ التحصیلان دانشگاهی، عدم موفقیت در ایجاد بسترهای جدید تعاونی با استفاده از فرصت های پسابرجامی و تغییر گفتمانی دولت، عدم بهره مندی از دانش لازم و روزآمد در حوزه «رفاه اجتماعی» به عنوان یکی از مهمترین شاخص های زندگی سالم و البته ادامه روند بیکاری و ورود حجم تازه ای از جویندگان کار به بازارهای مختلف بدون تعریفی درست از جایگاه ها و نقشی فعال در ایجاد فرصت های برابر، باعث شده است که نمره این اداره کل همچنان منفی باشد و این کشتی به گل نشته بدل به کابوسی برای بدنه دولت در استان باشد.

بیشترین بار انتقادات به استانداری مازندران دقیقا از همین مکان است. رفاه اجتماعی به مجموعه ای زنجیره وار از علت ها گفته می شود که معلول هایی همچون طلاق، بیکاری، افزایش آسیب های اجتماعی، میزان امید به زندگی ومسائلی از این دست را به همراه دارد و ناگفته پیداست که بیشترین فشارها در سه سال اخیر بر «ربیع فلاح جلودار» استاندار مازندران دقیقا از همین محل بوده است.

«عبارت» مدت هاست به دنبال انتقاد از مدیریت «کامران اصغری» در اداره کل کار، تعاون و رفتاه اجتماعی است اما شایسته دیدیم که فرصت لازم را به اصغری بدهیم و بگذاریم فصل بهار نیز بگذرد و میزان بیکاری، مشارکت اقتصادی و سطح رفاه و رضایتمندی عمومی مشخص شود که با روشن شدن نسبی این موارد برای ما نیز روشن شد که او توانایی این مسئولیت مهم را ندارد و به قول قدیمی ها این لباس برایش گشاد است.

در یکسال باقی مانده از این دولت نیز اگر روند فعلی ادامه پیدا کند به مرور زمان شانس دولت روحانی برای رای آوری در مازندران، کم و کمتر خواهد شد و در نهایت به جایی خواهد رسید که ناامیدی جایگزین امیدواری شود.

شایسته است استاندار مازندران به عنوان نماینده عالی دولت در استان به شکلی جدی با این بی تحرکی در اداره کل کار استان برخورد کند و «اصغری» را مورد بازخواست قرار دهد که چرا شاخص های عمومی در دوران مدیریت وی به جای ارتقاء یا ثبات با شکست و عقب افتاده گی روبرو شده است.

آنچنان که پیشتر نیز به استاندار مازندران متذکر شدیم دشمنان اصلی دولت نه دلواپسان و بهانه گیران که مدیران ناکارآمد و بی کیفیت هستند که به دلیل نبود ایده های تازه و قدرت اجرایی مناسب به محبوبیت دولت در استان لطماتی جبران ناپذیر وارد می کنند.

این یادداشت کوتاه در واقع مقدمه ای است برای گزارش هایی مفصل که در قالب پرونده ای ویژه منتشر خواهد شد.

عبارت به زودی در پرونده ای ویژه به بررسی عملکمرد ضعیف و نامناسب اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی در دوران ریاست «کامران اصغری» خواهد پرداخت و شاید این مجموعه گزارش های تحلیلی و آماری موجب شود استاندار مازندران و البته وزیر کار فکر تازه ای برای این جایگاه مهم و حساس کنند.