حرف شمال/ محمدصفر لفوتی* : حضور ۱۶۳۶ نفر در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران که تعداد ۱۳۷ نفر زن و ۱۴۹۹ نفر مرد ؛ و جوان ترین ثبت‌نام کننده ۱۸ سال و مسن ترین ۹۲ سال داشت، پیش از هر چیز نشان دهنده اقبال عمومی نسبت به این مسند است! جایی كه به روایت قانون اساسی ، دومین شخص مملكت تكیه می زند و می تواند گره همه مشكلات را بگشاید! این ۶ نفری كه ازمیان ۱۶۳۶ نفر، در الك شورای نگهبان و نظارت استصوابی آن باقی مانده اند ، هرچند طبق روال همیشگی و گذشته چهره جدیدی در بین آنها دیده نمی شود! ولی باید آینده را برای آحاد ملت ایران ترسیم كنند.
اما سوال مهم این است: «مردم ازكدام شعار انتخاباتی استقبال خواهند كرد» واضح تراینكه، نامزد پست ریاست جمهوری باید درشعارهایش، برچه نكاتی تكیه كند تا اعتماد مردم را نسبت به خود جلب و اقبال آنان را برانگیزد؟! به همین جهت، چندی پیش فراخوانی را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی از جمله کانال ها و گروه های تلگرامی، منتشر کردیم و از مخاطبین خود پرسیدیم که " چه انتظاراتی از رئیس جمهور آینده دارند؟!"
از میان بیش از ۱۰۰ نفری كه در این فراخوان مشارکت و برای این گفت وگو با آنها گپ زدم ، قریب به اتفاق، از برده شدن نام خود پرهیز داشتند! به همین دلیل نقطه نظرها و صحبت های آنها را، تنها با ذكر جایگاه شغلی و اجتماعی بیان می كنم.
شاید مهمترین نكته درشعار انتخاباتی رئیس جمهور را هم باید همین فرض نامید: آزادی بیان! یك روزنامه نگار می گوید: رئیس جمهور آینده باید هوادار آزادی بیان باشد، راهی كه دوره های گذشته در شعار تمامی روسای جمهور دیده شد، ولی در عمل ، اقدام قابل قبولی نداشته اند! و به نظر میرسد یكی از مهمترین مطالبات مردم "آزادی بیان" و بیشتر از آن " آزادی بعد از بیان" است! و به سوی آن حركت می كنند؛ چنانچه رئیس جمهوری آینده ،این راه را هموار نكند و سدی در مقابل آن ایجاد كند ، این سد شكسته خواهد شد و عواقب آن متوجه همه خواهد بود!وی تذكر می دهد كه گرچه رئیس جمهور فعلی ظرف چهار سال در این باره تلاش كرده است ، اما چنانچه دیگران این نكته را به طور مشخص در شعار انتخاباتی خود مطرح كنند رای این كاندیدا هرچه باشد، نشان دهنده موافقت همان تعداد از مردم با این طرح و بالطبع ارزش و استحكام آن خواهد بود.
آزادی بیان و مطبوعات ، فراهم كردن امكانات ورود كشور به شاهراه های ارتباطی جهان ، به ویژه ، سهولت استفاده از اینترنت ، ماهواره ، شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک و توئییتر و تلگرام؛ و سایر وسایل ارتباط جمعی برای عموم ارتباطات بهترین شعار یك رئیس جمهور می تواند باشد و رای آن ، رای به انتخاب آزادی در دل حكومت خواهد بود!
یك سینماگر ،آزادی فرهنگی وسیاسی و اجتماعی واقتصادی را لازم و ملزوم یكدیگر می داند. او معتقد است هرگز نخواهیم توانست به آزادی های سیاسی واجتماعی و اقتصادی دست یابیم درحالی كه فرهنگ بسته ای داشته باشیم!وی گفت: اگر آزادی های فرهنگی وجود داشته باشد، راهكارهای درست زندگی كردن آرام آرام درجامعه نهادینه می شود. این سینماگر نگرانی برخی از افكار سنتی نسبت به برداشتن سدها و شكسته شدن همه حریم ها را بی اساس خواند و گفت : این سدها در فرهنگ غیر رسمی سالهاست كه برداشته شده ولی حریمی شكسته نشده است! سدهایی كه من نام می برم آنهایی است كه پس از گذشت ۳۷ سال نتوانسته اند به عنوان یك اصل اجتماعی خود را به مردم بقبولانند و هنوز در فرهنگ غیر رسمی رعایت نمی شوند!
یك بانوی حقوق دان نیز رفع تبعیض های قانونی بین زنان و مردان را اصل می داند و می گوید : اگر بپذیریم كه قانون ، پایه جامعه مدنی است، رئیس جمهوری كه این قوانین را اصلاح كند خواهد توانست آینده ای بسیار بهتر را رقم زند. وی البته تایید می كند كه تبعیض های موجود، تنها تبعیض بین زنان و مردان نیست؛ و تبعیض های مهمتر، تبعیض های طبقاتی است كه زن و مرد نمی شناسد! ولی این درحالی است كه پس از گذشت سالها از انقلاب اسلامی که یکی از اصول اصلی آن رفع تبعیض جنسیتی بود، هنوز بعضی ها نمی توانند گفت و گو با زنان را حتی در رسانه ای تصویری و یا برای آینده ایران و انتخابات ریاست جمهوری بپذیرند و دیدیم وقتی بانوان برای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کردند، چه ابراز نظرهایی از سوی برخی ها میشد! رفع تبعیض بین فقیر و غنی ، رانت خواری مسئولان و مدیران و یا وابستگان و نزدیکان آنها و حذف سوء استفاده های آقازاده ها، ازجمله شعارهایی است كه می تواند آرای بسیاری را به خود جلب كند!
یك اقتصاددان در این باره با اشاره به این كه رفع كامل تفاوت های اقتصادی و طبقاتی در جامعه امكانپذیرنیست؛ و البته به صلاح جامعه هم نخواهد بود، می گوید: ایجاد شغل و رفع مشكل بیكاری، مهم ترین شعار رئیس جمهوری آینده خواهد بود؛ و اقتصاد، راهكارهای زیادی برای این معضل دارد؛ اگر رئیس جمهوری آینده فضایی را به لحاظ فرهنگی ،اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی فراهم آورد كه سرمایه گذاری خارجی، چه ایرانیان مقیم خارج، و چه خارجیان در ایران افزایش یابد، بخش اعظمی از مشكلات اقتصادی داخل حل خواهد شد. به شرط آنكه امنیت لازم برای سرمایه گذاری خارجی در كشور ایجادشود، می توان امیدوار بود كه مشكل بیكاری به زودی رفع گردد.
وی با اشاره به تعداد جوانان و نیروی ارزان كار می گوید: چنانچه تنها یك طرح عمده نظیر راه آهن را آغاز و در آن سرمایه گذاری كنیم، نه تنها مشكل بیكاری حل خواهد شد بلكه ، راه آهن یكی از راهكارهای شكوفایی اقتصاد كشور درآینده است.
از نخبگان جامعه كه بگذریم ، آنچه اغلب مردم در اقشار متوسط به پایین، بدان اشاره می كنند مشكل اقتصادی است و بیكاری و مسكن مهمترین نمودهای آن به شمار می رود.یك جوان 25 ساله كه خود را شاهین معرفی می كند، رفع مشكل بیكاری و حل معضلات ازدواج را از مهمترین شعارها می داند و می گوید: شما می دانید چند درصد جامعه را جوانان تشكیل می دهند؟! هرکاندیدایی آنها را مطمئن كند كه مشكل بیكاری و آینده راحل خواهد كرد، به او رای می دهند!
اما درمیان جوانان ، دانشجویان، خواسته های دیگری دارند! آنها فراهم كردن بستر آزادی بیان و فرهنگ را بسیار مهم می دانند؛ آرش 33 ساله دانشجوی علوم سیاسی در این باره تاكید می كند : درجامعه ای كه آزادی بیان وجود داشته باشد ، نه فساد مالی درسطوح پیدا می شود؛ و نه جامعه با بحران اقتصادی مواجه می شود، مردم از همه چیز با خبرند و كسی نمی تواند سوءاستفاده كند!
در سیاست خارجی پی گیری قانونی برای عفو عمومی و فراهم كردن بازگشت ایرانیان خارج كشور ؛ و به كارگیری راهكارهایی كه ایران را از حصر اقتصادی و تنها ماندن در جامعه جهانی رها كند ، شعاری است كه می توان ، به آن رای داد. این دانشجوی علوم سیاسی با اشاره به نكات بالا می افزاید ، رئیس جمهور فعلی در دوره چهار ساله تصدی خود توانست برخی را برطرف كند ، اما هنوز راه دراز و ناهمواری در پیش روی قراردارد .
برقراری ارتباط صحیح و درست با همه كشورهای دنیا باید سرلوحه وظابف رئیس جمهور آینده قرارگیرد. صاحب یك شركت صادرات و واردات می گوید: مثل سایر كشورهای دنیا چنانچه بتوانیم روابط درست و تعریف شده ای برقرار كنیم كه نفع دوجانبه را در پی داشته باشد ، نه موضع پایین و نابرابر ، به راحتی خواهیم توانست از این ارتباط بهترین بهره برداری را انجام دهیم .
وی تاكید كرد: بسیاری از كشورهای همسایه ما به دلیل عدم ارتباطهای ما، سودهای هنگفتی را از آن خود می كنند و تنها از واسطه گری در روابط دوطرف توانسته اند ، اقتصاد خود را رونق دهند.
به نظر می رسد میزان مشاركت در انتخابات این دوره، نسبت به ادوار گذشته كمتر باشد! شاید دلیل آن را بتوان سرخوردگی اجتماعی به خاطر جلوگیری از برخی فعالیت های روحانی دانست. مردم به این استدلال رسیده اند كه رئیس جمهور هر كه باشد، بدون هماهنگی سایر اركان نظام، به ویژه ، شورای نگهبان ، مجمع تشخیص مصلحت نظام ، قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی و همچنین از همه مهمتر پشتیبانی مقام معظم رهبری ، كاری از پیش نخواهد برد.
« بنابراین رئیس جمهورآینده باید شعار هایی بسیار صریح و روشن را عنوان كند و همه اهداف و كارهایی را كه قصد انجام آنها را دارد، به طور واضح در چند شماره بیان نماید» یك جامعه شناس با بیان این نكته تاكید می كند : اگر نامزد رئیس جمهوری آینده شعارهای انتخاباتی خود را روشن و درست در چند شماره بیان كند، مثلا بگوید پس از انتخاب ، لایحه امكان تاسیس تلویزیون خصوصی را به مجلس ارائه می كند؛ در این صورت رای او هرچه كه باشد، در واقع رای به این شعار هاست و می توان آن را نوعی رفراندوم، به حساب آورد!
وی در باره ضمانت اجرایی این شعار ها در صورت عدم همكاری سایر اركان نظام گفت: حداقل این است كه مخالفت با این شعار ها نشان دهنده مخالفت با رای قاطع مردم خواهد بود و به نظر نمی آید در نظام جمهوری اسلامی هیچ اركانی خود را دارای چنین صلاحیتی بداند كه با رای میلیونی مردم مخالفت كند!!
یکی از بانوان که بعد از انتشار فراخوان « از رئیس جمهور آینده چه انتظاری دارید؟!» در شبکه اجتماعی تلگرام ، نقطه نظرهای خود را ارسال کرد، نوشت: اولین و مهمترین مساله اقتصاد کشور است؛ چرا که به دلیل مشکلات مالی خیلی از پسرهای جامعه به سمت مواد مخدر و دختران به فساد کشیده شده اند! وی معتقد بود که باید دولت با تمام توان از انتشار و گسترش بیشتر انواع مواد مخدر سنتی و صنعتی، در بین جوانان جلوگیری کند؛ چرا که سرمایه ی هر کشوری جوانان آن جامعه هستند؛ و متاسفانه این سرمایه های کشور ما، به دلیل افزایش روز افزون اعتیاد به موادمخدر و فساد و فحشاء ، روز به روز در حال از بین رفتن و نابودی می باشند!
وی در باره ضمانت اجرایی این شعار ها در صورت عدم همكاری سایر اركان نظام گفت: حداقل این است كه مخالفت با این شعار ها نشان دهنده مخالفت با رای قاطع مردم خواهد بود و به نظر نمی آید در نظام جمهوری اسلامی هیچ اركانی خود را دارای چنین صلاحیتی بداند كه با رای میلیونی مردم مخالفت كند!!
یکی از بانوان که بعد از انتشار فراخوان « از رئیس جمهور آینده چه انتظاری دارید؟!» در شبکه اجتماعی تلگرام ، نقطه نظرهای خود را ارسال کرد، نوشت: اولین و مهمترین مساله اقتصاد کشور است؛ چرا که به دلیل مشکلات مالی خیلی از پسرهای جامعه به سمت مواد مخدر و دختران به فساد کشیده شده اند! وی معتقد بود که باید دولت با تمام توان از انتشار و گسترش بیشتر انواع مواد مخدر سنتی و صنعتی، در بین جوانان جلوگیری کند؛ چرا که سرمایه ی هر کشوری جوانان آن جامعه هستند؛ و متاسفانه این سرمایه های کشور ما، به دلیل افزایش روز افزون اعتیاد به موادمخدر و فساد و فحشاء ، روز به روز در حال از بین رفتن و نابودی می باشند!وی موضوع اشتغال و اشتغال زایی مردم و جوانان را از نکات مهم کشور دانست و گفت: اگر دولت توانایی اشتغال زایی برای جوانان تحصیل کرده را ندارد، پس باید جلوی گسترش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی را هم بگیرد! و یا تعداد آنها را کمتر کند! تا حداقل خانواده ها و جوان های ما به جای اینکه سرمایه و پول خود را خرج تحصیل و گرفتن مدرکی که بلا استفاده خواهد ماند! کنند، آنرا سرمایه کار خود در بازار آزاد قرار دهند! این خانم جوان پیشنهاد داد تا دولت با در نظر گرفتن یارانه برای باشگاه ها و مجتمع های ورزشی ، کاری کند تا استفاده از این امکانات ، رایگان شود! تا جوانان بتوانند به جای پرسه زدن در کوچه و پس کوچه ها و خیابانها، به ورزش بپردازند!
وی در پایان به آمار بالای افسردگی در بین ایرانیان اشاره کرد و تاکید داشت: ای کاش صدا و سیما هم در اختیار دولت بود تا بتوانیم به رئیس جمهور آینده بگوئیم برنامه های شاد و نشاط آور را بیشتر کنند! آحاد جامعه ایرانی بسیار افسرده هستند! مشکلات کار و اشتغال و معیشت، اعتیاد جوانان، فقر و فساد و فحشاء، معضلات ازدواج و مسکن و... دست به دست هم داده تا در عمق چهره مردم، یک بی حالی و غم خاصی دیده شود! او با اشاره به تعداد بالای شهدای انقلاب اسلامی و هشت سال جنگ ایران و عراق ، گفت: خون های زیادی برای به ثمر نشستن این انقلاب و استمرار آن ریخته شد و این زندگی خسته کننده ، حق این ملت نیست! و امیدوارم از بین این ۶ نفر هرکدام که به عنوان رئیس جمهور آینده انتخاب میشود فکری به حال "نان و آزادی" مردم کند!
*محمدصفر لفوتی/سردبیر
*محمدصفر لفوتی/سردبیر