زباله، این طلای کثیف همواره قرابت نزدیکی با زندگی انسان ها داشته است و با رشد و توسعه تکنولوژی، میزان و تنوع آن نیز به شکل قابل توجهی افزایش یافته است و زندگی انسان ها را تحت تأثیر خود ساخته است.
در طول روزگاران، هر چه بشر برای رفاه و آسایش زندگی خود تکنولوژی‌های تازه تری را اختراع و ابداع کرده است تقریباً به همان میزان نیز زباله ها تنوع و فراوانی یافته است.
این معضل در کشورمان ایران و به ویژه مناطقی که بار گردشگری را بر دوش خود می کشند بیش از هر نقطه دیگری خودنمایی می کند به طوری که اکنون استان مازندران به دلیل دارا بودن مواهب الهی و طبیعی همچون دریا، کوه و جنگل و آب و هوای خوش به ویژه در مناطق روستایی یکی از مقاصد اصلی گردشگران محسوب می شود.
این نکته اگرچه شاید در ظاهر خوشایند باشد ولی متأسفانه در یک دهه اخیر با توجه به رشد فزاینده حضور مسافران و گردشگران از اقصی نقاط کشور به استان مازندران و بعضاً خرید ویلا برای گذراندن ایام تعطیلات، روی ناخوشایند خود را نیز نمایان ساخته است و تولید انواع زباله ها به ویژه زباله های پلاستیکی که بازیافت آنها در حالت طبیعی 500 سال طول می کشد این نقطه سرسبز کشورمان به ویژه غرب مازندران را با چالش بسیار جدی بهداشت محیط و بهداشت سلامت انسان‌ها و حتی دیگر موجودات زنده مواجه ساخته است.
از جمله این مناطق که با چالش جدی طلای کثیف رو به رو است می توان بخش کجور شهرستان نوشهر را نام برد که به واسطه دارا بودن مواهب طبیعی و آب و هوای خوش کوهستانی و ییلاقی، در طول سال به ویژه ایام تعطیلات نوروز و یا تابستان میزبان خیلی عظیمی از مسافران و گردشگران و خوش نشینان غیر بومی است.
در همین راستا تولید سرانه زباله در بخش کجور نوشهر در یک دهه اخیر به طرز عجیبی با رشد بسیار فزاینده‌ای روبرو شده است به طوری که اکنون بسیاری از روستاها به ویژه روستاهای مقصد گردشگری با معضل بسیار نگران کننده انواع زباله ها روبرو هستند که بهداشت و سلامت محیط طبیعی و انسانی را با خطرات بسیار جدی ساخته است.
جمع آوری زباله ها از سطح روستاهای بخش کجور و حمل آن به منطقه‌ای به نام «جِرنو» و تخلیه در دل طبیعت اگرچه همواره نامیمون و نامبارک بوده است ولی با افزایش میزان، حجم و تنوع زباله ها در یک دهه اخیر، زنگ خطر نابودی محیط زیست طبیعی و انسانی را به صدا در آورده است و عفونت زباله حلقوم کجور را می فشارد.
همچنین از سوی دیگر با توجه به احداث و راه اندازی نیروگاه زباله سوز نوشهر با ظرفیت سوزاندن روزانه 200 تن زباله بارقه های امید را برای حل معضل این طلای کثیف در حوزه شهرستان نوشهر زنده ساخته است و همگان امیدوار به حل دائمی این چالش و معضل بسیار نگران کننده شدند.
پس از راه اندازی نیروگاه زباله سوز نوشهر یکی از نکات بسیار جالب توجه این بود که میزان زباله های تولیدی در حوزه شهری و بخش مرکزی نوشهر جوابگوی تغذیه روزانه 200 تنی این نیروگاه نیست و به همین منظور برای رفع این مشکل، تصمیم بر کمک گرفتن از شهرهای اطراف برای جبران کمبود زباله روزانه نیروگاه گرفته شد تا خیر و منفعت این نیروگاه به شهروندان شهرهای همسایه نیز برسد در حالی که در این بین ظاهراً زباله های بخش کجور مورد غفلت واقع شده و نادیده گرفته شده است.
هرچند در ماه‌های اخیر که معضل و چالش زباله در بخش کجور به طرز عجیبی به یک کلاف پیچیده و سردرگم در روستاهای بخش کجور تبدیل شده بود اما با ورود رئیس حوزه قضایی بخش کجور و درایت، پیگیری و همت مثالزدنی وی در راستای احقاق حقوق عامه، زباله ها در سطح بخش کجور جمع آوری و حمل شد از بروز فاجعه زیست محیطی و به خطر افتادن جدی سلامت مردم جلوگیری به عمل آمد، اما با این حال می طلبد تا مسئولان امر در سطح استان مازندران و شهرستان نوشهر به منظور تداوم جمع آوری و حمل زباله و انتقال به نقطه ای مطمئن اهتمام ویژه داشته باشند تا دیگر شاهد دپو و یا پخش زباله های مختلف در سطح بخش کجور که تحت پوشش البرز مرکزی قرار دارد، نباشیم.
میزان زباله های تولیدی بخش کجور می تواند هم قسمت اعظم مشکلات تأمین زباله روزانه نیروگاه زباله‌سوز شهرستان نوشهر را برطرف کند و هم معضل کهنه زباله در این بخش بکر و تحت پوشش قانون البرز مرکزی را برای همیشه حل کند.
اکنون با توجه به در پیش بودن سفر قریب الوقوع استاندار مازندران و مدیران کل استان به شهرستان نوشهر، انتظار عمومی و مردم بخش کجور از مقام ارشد دولت در استان مازندران این است تا با دستور انقلابی خویش نسبت به تجهیز بخش کجور به خودروهای جدید و مکانیزه با ظرفیت بارگیری بالا و حمل روزانه زباله و یا یک روز در میان آن به نیروگاه زباله سوز نوشهر، فصل نوینی در حفظ و حراست از محیط زیست طبیعی و انسانی همراه با توسعه پایدار بر محور البرز مرکزی آغاز شود و یادگاری مانا از دولت مردمی و انقلابی سیزدهم برای مردم فهیم دیار تاریخی کجور برای همیشه به یادگار بماند.